1. |
Χαλί για τον χειμώνα
03:10
|
|||
|
Κορώνα
Να βρω μια κρυψώνα
Περάσανε τα χρόνια
Χαλί για τον χειμώνα
Γράμματα
Να ψάξω να βρω θαύματα
Σε σκουριασμένα πράγματα
Με πήραν τα χαράματα
Τώρα
Τα μάτια μου θα κλείσω
Δε θα κοιτάξω πίσω
Δεν θέλω να σκεφτώ
Θα παίξω
Θα παίξω κι αν θα χάσω
Ποτέ δε θα ξεχάσω
Πως μου 'πες σ' αγαπώ
Βγαίνω,
Βγαίνω την νύχτα
Φοβάμαι,
Φοβάμαι τη μέρα
Πίνω,
Πίνω, καπνίζω,
Φεύγω, γυρίζω
Σα μία σφαίρα
Λόγοι,
Λόγοι πολλοί υπάρχουν,
Υπάρχει μια ανάγκη,
Η γλύκα της φυγής.
Καλύτερες μέρες μου 'πες θα 'ρθουν
Μα αλλάζουνε οι μέρες
Αλλάζουν οι καιροί
Έτσι ξανά στην αμαρτία
Και στα άδεια λεωφορεία
Χορεύει μια ψυχή
Θέλει τα ρούχα της να κάψει
Να φύγει να πετάξει,
Το σώμα φυλακή
|
||||
2. |
Δορυφόρος
04:11
|
|||
|
Έχω εφεύρει έναν τρόπο
Να ταξιδεύω δίχως κόπο
Κλείνω το φως, σκέφτομαι πώς
να γίνει ο τοίχος που κοιτάζω ουρανός
Και εστιάζω σε ένα σημάδι
Μια ρωγμή που μοιάζει αστέρι στο σκοτάδι
Σαν δορυφόρος όλο γυρίζει
Πάνω απ' το χάρτη της ζωής και με ζαλίζει
Μπορώ να βρεθώ στην άκρη της γης
Σου είπα το κόλπο αν θες να με βρεις
Θα είμαι εκεί σε κάποιο λιμάνι
Με ένα σχοινί κρεμασμένο απ' το ταβάνι
Έχω σκιτσάρει ένα φεγγάρι,
την Αφροδίτη, τον Ήλιο, τον Άρη
Έτσι ξοδεύω τον άδειο χρόνο
Ανακατεύω τη χαρά μου με τον πόνο
|
||||
3. |
Νέκρος καιρός
06:19
|
|||
|
Η θάλασσα που μοιάζει με τη ζωή
Με παρασύρει στο βυθό της
Είναι στον Άδη ένα μαύρο σκυλί
Που φυλάει το θησαυρό της
Εδώ η άμμος έχει βγάλει καρφιά
Και τα πουλιά πετάνε στείρα
Έχω τη σκοτεινή μου πλευρά
Ανδρώθηκε από τη μοίρα
Αδειάζει η πόλη και εγώ σκαρί
Σακατεμένο, να ταξιδέψει δεν μπορεί
Κι ο ουρανός δεν με βοηθάει
Νεκρός καιρός είναι αυτός που δε φυσάει.
Πώς να σ' αφήσω να κάνεις μια ευχή
Ούτε ένα αστέρι δε ραγίζει
Φοβάται μες στην ερημιά να κρυφτεί,
Ακούει το σκύλο να γαβγίζει
Εδώ τα βράχια έχουν δόντια κοφτερά,
Απάνω αν πέσεις θα σε φάνε
Το μίσος έγινε ανάσα βαριά,
Που με σπατάλη το σκορπάμε.
|
||||
4. |
||||
|
Δεν έχω τίποτα δικό μου,
Όλα κλεμμένα από σένα
Δανείζομαι τον εαυτό μου,
Με τα δικά σου μάτια,
Με το δικό σου βλέμμα κοιτάω
Σ' αγαπάω, μα δεν σ' αγγίζω, το ξεχνάω
Μια παράνοια που δε μπορείς να συνηθίσεις
Έχεις άγνοια τι περνάω μη ρωτήσεις
Περίεργο θα σου φανεί
Και έξω απ' τα δικά σου λάθη
Όπου κι αν πάω θα με βρει,
Γι' αυτό δε φεύγω απ' το κρεβάτι.
Ποιο όνειρο κρατάει πολύ
Ποια κούκλα ξέρεις να μιλάει
Το κερασένιο σου φιλί
Άνεμος είναι που περνάει.
|
||||
5. |
Ψυχοραγούν οι θάλασσες
05:33
|
|||
|
Έχω καρδιά και με πονά του χωρισμού το δάκρυ
Και σαν νυχτώνει η μοναξιά με κόβει σαν αγκάθι
Δεν κοιμάμαι τώρα πια κι ονειρεύομαι συχνά
Τα σγουρά σου τα μαλλιά, τ' άρωμά τους
Και τα αστέρια όλα ρωτώ,
Ποιοι σε πήραν από δω,
Τ' ονομά τους
Μέσα μου θεριεύει ένας καημός
Όταν δε σε βλέπω φως μου, μαύρος ουρανός
Χαρακιές και ανάσες, στεναγμοί σωρό
Θάλασσα που σμίγει στα βαθιά με το βουνό
Ψυχοραγούν οι θάλασσες
Και με ρωτούν οι θάλασσες
Το πότε θα σε ξαναδούν
|
||||
6. |
Θαλάμη
08:34
|
|||
|
Κανένας δε με ξέρει, ούτε τους ξέρω εγώ.
Αυτός που υποφέρει είναι ο χαμένος των καιρών
Πότε θα αλλάξει η μέρα, πότε θα αλλάξει η εποχή;
Πότε θα μπει η σφαίρα μες την θαλάμη τη σωστή;
Τότε ξανά θα σμίξουν τα δάκρυα με την βροχή
Ο χρόνος θα στη φέρει, ο χρόνος πάλι θα σε βρει
Το πιο μακρύ ταξίδι είναι αυτό που είχα ονειρευτεί
Βουνό με βουνό δε σμίγει, μα στο 'χα ορκιστεί
Πως θα σε βρω ξανά στην άλλη μου ζωή
Και να που ήρθε η μέρα, ήρθε η μαύρη η στιγμή
Και με κοιτάει η σφαίρα χαμογελαστή
Θα μου μπλεχτούν τα νύχια, θα μου παγώσει η φωνή
Και αν σ' αφήνω πίσω είναι που μ' άφησες κι εσύ
|
||||
7. |
Βιτρίνα
05:42
|
|||
|
Μάτια αδιάφορα, βλέμματα διάφορα
Κοιμάμαι μα βλέπω στον ύπνο μου πάλι
Κορμιά που γυαλίζουνε, τα λάθη κοστίζουνε
Στέκομαι στη γωνία με μια όρθια κάννη
Σε κάτι μέρες, ανέμελες μέρες,
Με φιλελεύθερες ιδέες του μήνα
Η μόδα έφτυσε στα μούτρα και μένα
Πριν από λίγο θυμάμαι,
Ήμουν κι εγώ στη βιτρίνα
Η τύχη δεν ντρέπεται, τη διώχνω μα έρχεται
Στο παιχνίδι μού λέει πως θέλει ξανά να με βάλει
Μ' απογοητεύομαι, συνέχεια μπερδεύομαι
Ο κόσμος δε μου ταιριάζει, θα πατήσω γλυκά τη σκανδάλη
|
||||
Θνητάριο Αθήνα, Greece
If you like Θνητάριο, you may also like:
featured on Bandcamp Radio Apr 16, 2024
go to album
How Will I Live Without a Body?
by LOMA
An earthy yet somewhat chilly record about life, death, and reconnection, the latest from LOMA experiments with a turn towards the gloomy.
go to album
Within/Without
by Houses of Heaven
If you've been craving something dark and gritty yet stylish and dancefloor-ready, this hard-edged industrial synth opus might fit the bill.
go to album
The London band's new album is a vibrant postcard from southern Italy, boosted by brass, strings, and pizzica percussion from local players.
go to album
Terns in Idle
by Rain Recordings
This collaborative project offers a fresh twist on classic indie sounds of the early 2000s with hooky choruses and quirky instrumentation
go to album
The Los Angeles shoegaze group strike a balance between propulsive noise and delicately crystalline sounds on their latest.
go to album
A Tiger Walks The Streets
by Supercaan
Atmospheric indie rock with the moody quality of dream pop and the gleaming edges of darkwave.
go to album
